ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ แปด

การบรรลุถึงองค์ภควาน

โศลก 26

ชุคละ-คริชเณ กระทะ ฮิ เอเท
จะกะทะฮ ชาชวะเท มะเทฺ

เอคะยา ยาทิ อนาวริททิม
อันยะยาวารทะเท พุนะฮฺ

ชุคละฺ  -  แสงสว่าง, คริชเณฺ  -  และความมืด, กะทีฺ  -  วิธีการจากไป, ฮิฺ  -  แน่นอน, เอเทฺ  -  ทั้งสอง, จะกะทะฮฺ  -  ของโลกวัตถุ, ชาชวะเทฺ  -  ของคัมภีร์พระเวท, มะเทฺ  -  ในความเห็น, เอคะ ยาฺ  -  ของผู้หนึ่ง, ยาทิ-ไป, อนาวริททิมฺ  -  ไม่มีการกลับ, อันยะยาฺ  -  ของอีกผู้หนึ่ง, อาวาร- ทะเทฺ  -  กลับมา, พุนะฮฺ  -  อีกครั้งหนึ่ง

คำแปลฺ

ตามความเห็นของคัมภีร์พระเวทมีสองวิธีในการจากโลกนี้ไป  วิธีหนึ่งจากไปในแสงสว่าง  และอีกวิธีหนึ่งจากไปในความมืด  เมื่อผู้ใดจากไปในแสงสว่างเขาไม่ต้องกลับมา  แต่เมื่อผู้ใดจากไปในความมืดเขาจะกลับมา

คำอธิบายฺ

เกี่ยวกับการจากไปและการกลับมานี้  อาชารยะ  บะละเดวะ  วิดยาบํูชะณะ  ได้อ้างอิงจาก  ชฺานโดกยะ  อุพะนิชัดฺ  (5.10.3-5)  ว่า  พวกที่ทำงานเพื่อผลทางวัตถุ  และพวกที่คาดคะเนทางปรัชญา  จะไป  ๆ  มา  ๆ  อยู่เสมอตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์  อันที่จริงพวกนี้ไม่บรรลุถึงความหลุดพ้นสูงสุด  เพราะว่าไ่ม่ได้ศิโรราบต่อคริชณะ