การบรรลุถึงองค์ภควาน
โศลก 6
ยัม ยัม วาพิ สมะรัน บฺาวัม
ทยะจะทิ อันเท คะเลวะรัมฺ
ทัม ทัม เอไวทิ คะอุนเทยะ
สะดา ทัด-บฺาวะ-บฺาวิทะฮฺ
ยัม ยัมฺ - อะไรก็แล้วแต่, วา อพิฺ - ทั้งหมด, สมะรันฺ - ระลึกถึง, บฺาวัมฺ - ธรรมชาติ, ทยะ จะทิฺ - ยกเลิก, อันเทฺ - บั้นปลาย, คะเลวะรัมฺ - ร่างนี้, ทัม ทัมฺ - ในทำนองเดียวกัน, เอวะฺ - แน่นอน, เอทิฺ - ได้รับ, คะอุนเทยะฺ - โอ้โอรสพระนางคุนที, สะดาฺ - เสมอ, ทัทฺ - นั้น, บฺาวะฺ - สภาวะจิต, บฺาวิทะฮฺ - จำ
คำแปลฺ
ไม่ว่าจิตสำนึกระลึกถึงอะไรขณะที่ออกจากร่าง โอ้ โอรสพระนางคุนที เขาจะได้รับสิ่งนั้นอย่างแน่นอน
คำอธิบายฺ
วิธีการเปลี่ยนธรรมชาติของเราในช่วงวิกฤตการณ์แห่งความตายได้อธิบายไว้ณ ที่นี้ ในบั้นปลายชีวิตบุคคลออกจากร่างและคิดถึงคริชณะ จะได้รับธรรมชาติทิพย์แห่งองค์ภควาน ไม่เป็นความจริงที่บุคคลคิดถึงอย่างอื่นนอกจากคริชณะแล้วจะบรรลุถึงระดับทิพย์เช่นเดียวกัน ประเด็นนี้เราควรตั้งข้อสังเกตด้วยความระมัดระวัง เราจะตายในสภาวะจิตที่ถูกต้องได้อย่างไร? มะฮาราจะ บฺะระทะ แม้จะเป็นบุคลิกภาพผู้ยิ่งใหญ่ทรงคิดถึงกวางในบั้นปลายของชีวิต ชาติต่อมาจึงถูกย้ายเข้าไปในร่างกวาง แม้เป็นกวาง ท่านระลึกถึงกรรมในอดีตได้ จึงต้องยอมรับร่างสัตว์นั้น แน่นอนว่าความคิดในขณะที่เรามีชีวิตอยู่สะสมและมีอิทธิพลต่อความคิดของเราในขณะที่ตาย ดังนั้น ชีวิตนี้จึงปูทางไว้สำหรับชาติหน้า หากปัจจุบันเราใช้ชีวิตในระดับแห่งความดีและคิดถึงคริชณะเสมอเป็นไปได้ที่เราจะระลึกถึงคริชณะในบั้นปลายของชีวิต เช่นนี้จะช่วยย้ายเราไปสู่ธรรมชาติทิพย์แห่งคริชณะ หากมีความซึมซาบอยู่ในระดับทิพย์ในการรับใช้คริชณะ ร่างต่อไปของเราจะเป็นทิพย์ไม่ใช่วัตถุ ดังนั้นการสวดภาวนา ฮะเร คริชณะ ฮะเร คริชณะคริชณะ คริชณะ ฮะเร ฮะเร/ ฮะเร รามะ ฮะเร รามะ รามะ รามะ ฮะเร ฮะเร เป็นวิธีที่ดีที่สุดเพื่อความสำเร็จในการเปลี่ยนระดับจิตสำนึกในบั้นปลายของชีวิตเรา