ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ เก้า

ความรู้ที่ลับสุดยอด

โศลก 17

พิทาฮัม อัสยะ จะกะโท
มาทา ดฺาทา พิทา มะฮะฮฺ

เวดยัม พะวิทรัม โอมคาระ
ริค สามะ ยะจุร เอวะ ชะฺ

พิทาฺ  -  บิดา, อฮัมฺ  -  ข้า, อัสยะฺ  -  ของสิ่งนี้, จะกะทะฮฺ  -  จักรวาล, มาทาฺ  -  มารดา, ดฺาทาฺ  -  ผู้สนับสนุน, พิทามะฮะฮฺ  -  ปู่ ตา, เวดยัมฺ  -  อะไรที่ควรรู้, พะวิทรัมฺ  -  สิ่งที่บริสุทธิ์, โอม-คาระฺ  -  พยางค์โอม, ริคฺ  -  ริกเวท,สามะฺ  -  สามะเวท, ยะจุฮฺ  -  ยะจุรเวท, เอวะฺ  -  แน่นอน, ชะฺ  -  และ

คำแปลฺ

ข้าคือบิดาของจักรวาลนี้  มารดา  ผู้ค้ำจุน  และบรรพบุรุษ  ข้าคือจุดมุ่งหมายแห่งความรู้  ผู้ทำให้บริสุทธิ์  และคำพยางค์โอม  ข้าคือริกเวท  สามะเวท  และยะจุรเวทเช่นเดียวกัน

คำอธิบายฺ

ปรากฏการณ์ในจักรวาลทั้งหมดทั้งที่เคลื่อนที่และไม่เคลื่อนที่ปรากฏออกมาด้วยกิจกรรมต่าง  ๆ  แห่งพลังงานของคริชณะ  ในความเป็นอยู่ทางวัตถุ  เราสร้างความสัมพันธ์ต่าง  ๆ  กับสิ่งมีชีวิต  ซึ่งไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นพลังงานพรมแดนของคริชณะ  ภายใต้การสร้างของ  พระคริทิฺ  บางคนปรากฏเป็นบิดา  มารดา  คุณปู่  คุณตา  ผู้สร้าง  ฯลฯ  ของเรา  แต่อันที่จริงพวกท่านเป็นละอองอณูของคริชณะ  ในโศลกนี้คำว่า  ดฺาทาฺ  หมายถึง  “ผู้สร้าง”  ไม่เพียงแต่บิดาและมารดาของเราเป็นละอองอณูของคริชณะเท่านั้น  แต่ผู้สร้างคุณย่า  คุณยายและคุณปู่  คุณตา  ฯลฯ  ก็คือคริชณะเช่นเดียวกัน  อันที่จริงสิ่งมีชีวิตใด  ๆ  ที่เป็นละอองอณูของคริชณะคือคริชณะ  ดังนั้น  คัมภีร์พระเวททั้งหมดตั้งเป้าไปสู่องค์ชรีคริชณะเท่านั้น  อะไรก็แล้วแต่ที่เราต้องการรู้ผ่านทางคัมภีร์พระเวทเป็นเพียงความเจริญก้าวหน้าไปสู่ความเข้าใจคริชณะ  ประเด็นที่ช่วยทำให้สถานภาพพื้นฐานของเราบริสุทธิ์ขึ้นคือคริชณะโดยเฉพาะในลักษณะเดียวกัน  สิ่งมีชีวิตผู้ชอบถามเพื่อให้เข้าใจหลักธรรมคัมภีร์พระเวททั้งหมดก็เป็นละอองอณูของคริชณะ  ดังนั้น  คือ  คริชณะเช่นกัน  ใน  มันทระฺ  พระเวททั้งหมดคำว่า  โอมฺ  เรียกว่า  พระณะวะฺ  เป็นคลื่นเสียงทิพย์คือคริชณะเช่นเดียวกัน  และเนื่องจากในบทมนต์ทั้งหมดของพระเวททั้งสี่เล่ม  เช่น  สามะ,  ยะจุร,  ริก,ฺ  และ  อทฺารวะ-พระณะวะ  หรือ  โอมคาระฺ  โดดเด่นมาก  เข้าใจกันว่าคือคริชณะ