ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ เก้า

ความรู้ที่ลับสุดยอด

โศลก 23

เย พิ อันยะ-เดวะทา-บัฺคธา
ยะจันเท ชรัดดฺะยานวิทาฮฺ

เท พิ มาม เอวะ คะอุนเทยะ
ยะจันทิ อวิดิฺ-พูรวะคัมฺ

เยฺ  -  พวกเขาเหล่านี้, อพิฺ  -  เช่นกัน, อันยะฺ  -  ของผู้อื่น, เดวะทาฺ  -  เหล่าเทวดา, บัฺคธาฮฺ  -  เหล่าสาวก, ยะจันเทฺ  -  บูชา, ชรัดดฺะยา-อันวิทาฮฺ  -  ด้วยความศรัทธา, เทฺ  -  พวกเขา, อพิฺ  -  เช่นกัน, มามฺ  -  ข้า, เอวะ-เท่านั้น, คะอุนเทยะฺ  -  โอ้ โอรสพระนางคุนที, ยะจันทิฺ  -  พวกเขาบูชา, อวิดิฺ-พูรวะคัมฺ  -  ในวิธีที่ผิด

คำแปลฺ

พวกที่เป็นสาวกของเทวดาองค์อื่น  ๆ  และบูชาเทวดาด้วยความศรัทธา  อันที่จริงบูชาข้าเท่านั้น  โอ้  โอรสพระนางคุนที  แต่ทำไปในวิธีที่ผิด

คำอธิบายฺ

คริชณะตรัสว่า  “บุคคลผู้ปฏิบัติการบูชาเทวดาไม่มีปัญญาเท่าใดนัก  ถึงแม้ว่าการบูชาเช่นนี้เป็นการถวายให้ข้าทางอ้อม”  ตัวอย่างเช่น  เมื่อมนุษย์รดน้ำไปที่ใบไม้และกิ่งก้านสาขาของต้นไม้โดยไม่รดน้ำไปที่ราก  เขาทำไปโดยมีความรู้ไม่เพียงพอหรือไม่ปฏิบัติตามหลักการที่กำหนดไว้  ในทำนองเดียวกัน  วิธีการรับใช้ส่วนต่าง  ๆ  ของร่างกายคือส่งอาหารไปที่ท้อง  อันที่จริง  เทวดาเป็นเจ้าพนักงานหรือเจ้าหน้าที่ต่าง  ๆ  ในรัฐบาลขององค์ภควาน  เราต้องปฏิบัติตามกฎหมายที่รัฐบาลเป็นผู้ออก  ไม่ใช่ปฏิบัติตามกฎหมายที่เจ้าพนักงานหรือเจ้าหน้าที่เป็นผู้ออก  ทำนองเดียวกัน  ผู้ใดที่ถวายการบูชาต่อองค์ภควานเพียงผู้เดียว  จะทำให้เจ้าพนักงานและเจ้าหน้าที่ต่าง  ๆ  ของพระองค์พึงพอใจโดยปริยาย  เจ้าพนักงานและเจ้าหน้าที่ปฏิบัติตนในฐานะที่เป็นผู้แทนของรัฐบาล  การให้สินบนกับเจ้าหน้าที่และเจ้าพนักงานนั้นผิดกฎหมาย  ได้กล่าวไว้  ณ  ที่นี้ว่า  อวิดฺ-  พูรวะคัมฺ  อีกนัยหนึ่ง  คริชณะทรงไม่เห็นด้วยกับการบูชาเทวดาโดยไม่จำเป็น