ดังนั้น  จึงเป็นหน้าที่ของทุกคนที่จะหล่อหลอมชีวิตของตนเองจนกระทั่งไม่สามารถลืมคริชณะได้  ไม่ว่าในสถานการณ์ใด  ๆ  ทุกคนต้องทำงานเพื่อดำรงรักษาร่างกายและดวงวิญญาณให้อยู่ด้วยกัน  คริชณะทรงแนะนำไว้  ณ  ที่นี้ว่า  เราควรทำงานเพื่อพระองค์  ทุกคนต้องรับประทานอาหารเพื่อประทังชีวิต  ดังนั้น  เราควรรับส่วนเหลือของอาหารที่ถวายให้คริชณะ  มนุษย์ผู้มีความเจริญต้องปฏิบัติพิธีกรรมทางศาสนาบางอย่าง  คริชณะทรงแนะนำว่า  “จงทำไปเพื่อข้า”  เช่นนี้เรียกว่า  อารชะนะฺ  ทุกคนมีแนวโน้มที่จะให้บางสิ่งบางอย่างเป็นทาน  คริชณะตรัสว่า  “จงให้แด่ข้า”  เช่นนี้หมายความว่าส่วนเกินของเงินที่สะสมไว้ควรใช้ประโยชน์ในการเผยแพร่ขบวนการคริชณะจิตสำนึกปัจจุบันนี้ผู้คนมีแนวโน้มไปในวิธีการทำสมาธิเป็นอย่างมากซึ่งปฏิบัติกันไม่ได้ในยุคนี้  แต่หากผู้ใดปฏิบัติสมาธิที่คริชณะวันละยี่สิบสี่ชั่วโมงด้วยการสวดภาวนามหามนต์  ฮะเรคริชณะ  รอบลูกประคำ  แน่นอนว่าเราจะเป็นนักปฏิบัติสมาธิและเป็นโยคีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดดังที่ได้ยืนยันไว้  ในบทที่หกของ  ภควัต-คีตาฺ