ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ เก้า

ความรู้ที่ลับสุดยอด

โศลก 28

ชุบฺาชุบฺะ-พฺะไลร เอวัม
โมคชยะเส คารมะ-บันดฺะไนฮฺ

สันนยาสะ-โยกะ-ยุคทาทมา
วิมุคโท มาม อุไพชยะสิฺ

ชุบฺะฺ  -  จากบุญ, อชุบฺะฺ  -  และบาป, พฺะไลฮฺ  -  ผล, เอวัมฺ  -  ดังนั้น, โมคชยะเสฺ  -  เธอจะเป็นอิสระ, คารมะฺ  -  ของงาน, บันดฺะไนฮฺ  -  จากพันธนาการ, สันนยาสะฺ  -  ของการเสียสละ, โยกะฺ  -  โยคะ, ยุคทะฺ  -  อาทมาฺ  -  มีจิตใจมั่นคงอยู่ที่, วิมุคทะฮฺ  -  หลุดพ้น, มามฺ  -  แด่ข้า, อุไพชยะสิฺ  -  เธอจะบรรลุ

คำแปลฺ

เช่นนี้  เธอจะเป็นอิสระจากพันธนาการของงาน  รวมทั้งผลบุญและผลบาป  ด้วยจิตใจที่ตั้งมั่นอยู่กับข้าในหลักแห่งการเสียสละนี้  เธอจะหลุดพ้นและมาหาข้า

คำอธิบายฺ

ผู้ปฏิบัติคริชณะจิตสำนึกภายใต้การแนะนำที่สูงส่งเรียกว่า  ยุคทะฺ  ศัพท์ทางเทคนิค  ยุคทะ-ไวรากยะฺ  ซึ่ง  รูพะ  โกสวามี  ได้อธิบายดังต่อไปนี้

อนาสัคทัสยะ วิชะยาน
ยะทฺารฮัม อุพะยุนจะทะฮฺ

นิรบันดฺะฮ คริชณะ-สัมบันเดฺ
ยุคทัม ไวรากยัม อุชยะเทฺ

(บัฺคธิ-ระสามริทะ-สินดํฺุ 1.2.255)

รูพะ  โกสวามี  กล่าวว่าตราบเท่าที่เรายังอยู่ในโลกวัตถุ  เรายังต้องทำงาน  ไม่สามารถหยุดการกระทำได้  ดังนั้น  หากการปฏิบัติงานยังดำเนินต่อไปและผลของงานถวายให้คริชณะเรียกว่า  ยุคทะ-ไวรากยะฺ  สถิตในการเสียสละอย่างแท้จริง  กิจกรรมเช่นนี้จะทำให้กระจกแห่งดวงจิตใสสว่างขึ้น  ขณะที่ผู้ปฏิบัติค่อย  ๆ  เจริญก้าวหน้าในความรู้แจ้งทิพย์  จะศิโรราบโดยสมบูรณ์ต่อองค์ภควาน  และจะเป็นอิสรภาพในที่สุด  ซึ่งได้ระบุไว้ว่าเมื่อเป็นอิสระแล้วจะไม่กลายมาเป็นหนึ่งเดียวกับ  บระฮมะจโยทิฺ  แต่จะเข้าไปในโลกขององค์ภควาน  ได้กล่าวไว้อย่างชัดเจน  ณ  ที่นี้ว่า  มาม  อุไพชยะสิฺ  “เขามาหาข้า”  กลับคืนสู่เหย้าคืนสู่องค์ภควาน  จะมีอิสรภาพอยู่ห้าระดับ  ตรงนี้ระบุว่าสาวกผู้ใช้ชีวิตภายใต้คำสั่งสอนขององค์ภควานเสมอ  ดังที่ได้กล่าวไว้ว่าได้พัฒนามาจนถึงจุดที่หลังจากออกจากร่างนี้ไปแล้วจะกลับคืนสู่เหย้าและปฏิบัติรับใช้โดยตรงอย่างใกล้ชิดกับองค์ภควาน

ผู้ใดที่ไม่มีความสนใจกับสิ่งอื่นใดนอกจากอุทิศชีวิตในการรับใช้องค์ภควานเป็น  สันนยาสีฺ  ที่แท้จริง  บุคคลเช่นนี้คิดว่าตนเองเป็นผู้รับใช้นิรันดรและจะขึ้นอยู่กับความปรารถนาสูงสุดขององค์ภควาน  เช่นนี้ไม่ว่าทำอะไรเขาจะทำเพื่อประโยชน์ของพระองค์ไม่ว่าปฏิบัติสิ่งใดเขาจะปฏิบัติเพื่อรับใช้พระองค์  และไม่ให้ความสนใจอย่างจริงจังกับกิจกรรมเพื่อผลทางวัตถุหรือหน้าที่ต่าง  ๆ  ที่กำหนดไว้ในคัมภีร์พระเวท  สำหรับบุคคลทั่วไปจะมีข้อบังคับที่ต้องปฏิบัติตามหน้าที่ที่กำหนดไว้ในคัมภีร์พระเวท  บางครั้งสาวกผู้บริสุทธิ์ปฏิบัติอย่างสมบูรณ์ในการรับใช้องค์ภควาน  อาจดูเหมือนว่าเขาฝืนต่อหน้าที่ที่กำหนดไว้ในคัมภีร์พระเวท  แต่อันที่จริงมิได้เป็นเช่นนั้น

ดังนั้น  ไวชณะวะผู้เชื่อถือได้  กล่าวไว้ว่า  แม้บุคคลผู้มีปัญญามากที่สุดก็ไม่สามารถเข้าใจแผนและกิจกรรมของสาวกผู้บริสุทธ์  คำเฉพาะที่ใช้คือ  ทางระ  วาคยะ,  คริยา,  มุดรา  วิกเยฮะ  นา  บุจฮะยะฺ  (เชธันญะ-ชะริทามริทะ  มัดฺยะฺ  23.39)  ผู้ที่ปฏิบัติในการรับใช้องค์ภควานเสมอ  หรือคิด  และวางแผนที่จะรับใช้พระองค์อยู่เสมอพิจารณาว่าเป็นผู้ที่มีอิสรภาพโดยสมบูรณ์  ทั้งในปัจจุบันและอนาคต  การกลับคืนสู่เหย้าคืนสู่องค์ภควานเป็นที่รับประกัน  เขาอยู่เหนือการวิจารณ์ทางวัตถุทั้งปวง  เสมือนดังคริชณะที่อยู่เหนือการวิจารณ์ใด  ๆ  ทั้งหมด