ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ เก้า

ความรู้ที่ลับสุดยอด

โศลก 30

อพิ เชท สุ-ดุราชาโร
บฺะจะเท มาม อนันยะ-บฺาคฺ

สาดํุร เอวะ สะ มันทัพยะฮ
สัมยัก วิยะวะสิโท ฮิ สะฮฺ

อพิฺ  -  แม้แต่, เชทฺ  -  หาก, สุ-ดุราชาระฮฺ  -  เขาปฏิบัติสิ่งที่เลวร้ายที่สุด, บฺะจะเทฺ  -  ปฏิบัติในการอุทิศตนเสียสละรับใช้, มามฺ  -  แด่ข้า, อนันยะ-บฺาคฺ  -  โดยไม่เบี่ยงเบน, สาดํฺุ  -  นักบุญ, เอวะฺ  -  แน่นอน, สะฮฺ  -  เขา, มันทัพยะฮฺ  -  พิจารณาว่า, สัมยัคฺ  -  สมบูรณ์, วิยะวะสิทะฮฺ  -  สถิตอย่างมั่นคง, ฮิฺ  -  แน่นอน, สะฮฺ  -  เขา

คำแปลฺ

แม้กระทำในสิ่งที่เลวร้ายที่สุด  หากเขาปฏิบัติการอุทิศตนเสียสละรับใช้  พิจารณาได้ว่าผู้นี้เป็นนักบุญ  เนื่องจากเขาสถิตอย่างถูกต้องในความมุ่งมั่นของตนเอง

คำอธิบายฺ

คาว่า  สุ-ดุราชาระฮฺ  ในโศลกนี้มีความสำคัญมาก  เราควรทำความเข้าใจอย่างถูกต้องเมื่อสิ่งมีชีวิตอยู่ภายใต้สภาวะเงื่อนไข  จะมีกิจกรรมสองอย่างคือ  กิจกรรมหนึ่งอยู่ภายใต้เงื่อนไข  และอีกกิจกรรมหนึ่งเป็นพื้นฐานเดิมแท้  สำหรับการปกป้องร่างกายหรืออยู่ภายใต้กฎของสังคมและรัฐ  แน่นอนว่ามีกิจกรรมต่างๆ  แม้สำหรับสาวกที่สัมพันธ์กับชีวิตภายใต้สภาวะเงื่อนไข  กิจกรรมเหล่านี้เรียกว่าอยู่ภายใต้เงื่อนไขนอกจากนี้ชีวิตผู้สำนึกอย่างสมบูรณ์ในธรรมชาติทิพย์ของตนปฏิบัติในคริชณะจิตสำนึกหรืออุทิศตนเสียสละรับใช้ต่อองค์ภควาน  มีกิจกรรมที่เรียกว่าเป็นทิพย์  กิจกรรมเหล่านี้ปฏิบัติไปในสถานภาพเดิมแท้ของตนเอง  เรียกทางเทคนิคว่าการอุทิศตนเสียสละรับใช้ตอนนี้ในระดับที่อยู่ภายใต้สภาวะที่มีเงื่อนไข  บางครั้งกิจกรรมในการอุทิศตนเสียสละรับใช้และการรับใช้ที่มีเงื่อนไขสัมพันธ์กับร่างกายจะไปด้วยกันได้  แต่บางครั้งไปด้วยกันไม่ได้  สาวกจะระวังมากเพื่อไม่ทำสิ่งใดให้ไปทำลายสภาวะอันบริสุทธิ์ของตนเองเท่าที่จะเป็นไปได้  โดยทราบดีว่าความสมบูรณ์ในกิจกรรมขึ้นอยู่กับความรู้แจ้งมากยิ่งขึ้นในคริชณะจิตสำนึก  อย่างไรก็ดี  บางครั้งอาจพบว่าบุคคลในคริชณะจิตสำนึกปฏิบัติในสิ่งที่เลวร้ายที่สุดทางสังคมหรือทางการเมือง  แต่การตกลงต่ำชั่วคราวเช่นนี้มิได้ตัดสิทธิ์ของเขา  ใน  ชรีมัด-บฺากะวะธัมฺ  กล่าวว่า  หากผู้ที่ตกลงต่ำแต่ปฏิบัติตนอย่างหมดหัวใจในการรับใช้ทิพย์ต่อองค์ภควาน  พระองค์ผู้ทรงประทับภายในหัวใจจะทำให้เขาบริสุทธิ์ขึ้นและให้อภัยจากสิ่งเลวร้ายนั้น  มลพิษทางวัตถุนั้นรุนแรงมาก  แม้โยคีปฏิบัติในการรับใช้พระองค์อย่างสมบูรณ์  บางครั้งยังตกหลุมพราง  แต่คริชณะจิตสำนึกมีพลังมาก  การตกลงต่ำชั่วครั้งชั่วคราวเช่นนี้จะได้รับการแก้ไขให้ถูกต้องโดยทันที  ฉะนั้น  วิธีการอุทิศตนเสียสละรับใช้จึงมีผลสำเร็จอยู่เสมอ  ไม่มีผู้ใดควรเยาะเย้ยสาวกในการที่ตกลงต่ำจากวิถีทางอันประเสริฐอันเนื่องจากอุบัติเหตุ  ดังจะอธิบายในโศลกต่อไป  การตกลงต่ำชั่วคราวเช่นนี้จะยุติลงในเวลาต่อมา  ทันทีที่สาวกสถิตอย่างสมบูรณ์ในคริชณะจิตสำนึก

ดังนั้น  บุคคลผู้สถิตในคริชณะสำนึกและปฏิบัติด้วยความมุ่งมั่นในวิธีการสวดภาววนา  ฮะเร  คริชณะ  ฮะเร  คริชณะ  คริชณะ  คริชณะ  ฮะเร  ฮะเร  /  ฮะเร  รามะ  ฮะเรรามะ  รามะ  รามะ  ฮะเร  ฮะเร  ควรพิจารณาว่าอยู่ในสถานภาพทิพย์  แม้โดยโอกาสหรืออุบัติเหตุพบว่าเขาตกลงต่ำ  คำว่า  สาดํุร  เอวะฺ  “เขาเป็นนักบุญ”  เน้นมาก  มีคำเตือนสำหรับผู้ไม่ใช่สาวกว่า  เนื่องจากการตกลงต่ำด้วยอุบัติเหตุ  สาวกไม่ควรถูกเยาะเย้ยควรพิจารณาว่าเขายังเป็นนักบุญ  แม้ตกลงต่ำโดยอุบัติเหตุ  และคำว่า  มันทัพยะฮฺ  ยิ่งเน้นขึ้นไปอีก  หากผู้ใดไม่ปฏิบัติตามกฎนี้  และเยาะเย้ยสาวกในการตกลงต่ำโดยอุบัติเหตุเท่ากับผู้นี้ไม่เชื่อฟังคำสั่งขององค์ภควาน  คุณสมบัติเดียวของสาวกคือปฏิบัติการอุทิศตนเสียสละรับใช้อย่างมุ่งมั่นเท่านั้น

ใน  นริสิมฮะ  พุราณะฺ  มีข้อความดังต่อไปนี้

บฺะกะวะทิ ชะ ฮะราพ อนันยะ-เชทา
บฺริชะ-มะลิโน พิ วิราจะเท มะนุชยะฮฺ

นะ ฮิ ชะชะ-คะลุชะ-ชชฺะบิฮ คะดาชิท
ทิมิระ-พะราบฺะวะทาม อุไพทิ ชันดระฮฺ

ความหมายคือ  แม้ปฏิบัติในการอุทิศตนเสียสละรับใช้อย่างสมบูรณ์ต่อองค์ภควานบางครั้งพบว่าบุคคลปฏิบัติในกิจกรรมที่น่ารังเกียจ  กิจกรรมเหล่านี้ควรพิจารณาว่าเหมือนกับจุดต่าง  ๆ  ที่รวมกันเป็นรูปกระต่ายบนดวงจันทร์  จุดเหล่านี้ไม่ได้กลายมาเป็นอุปสรรคในการส่องแสงของดวงจันทร์  ในทำนองเดียวกัน  การตกลงต่ำโดยอุบัติเหตุของสาวกจากวิถีทางของบุคลิกนักบุญไม่ได้ทำให้เขาน่ารังเกียจ

อีกด้านหนึ่ง  เราไม่ควรเข้าใจผิดว่าสาวกที่อยู่ในการอุทิศตนเสียสละรับใช้ทิพย์สามารถปฏิบัติในสิ่งที่น่ารังเกียจต่าง  ๆ  นานาได้  โศลกนี้พาดพิงถึงเฉพาะอุบัติเหตุอันเนื่องมาจากพลังอันแข็งแกร่งที่มาสัมผัสกับวัตถุเท่านั้น  การอุทิศตนเสียสละรับใช้เหมือนกับการประกาศสงครามกับพลังงานแห่งความหลง  ตราบเท่าที่เรายังไม่แข็งแรงพอที่จะต่อสู้กับพลังงานแห่งความหลงอาจตกลงต่ำโดยอุบัติเหตุได้  แต่เมื่อแข็งแรงพอ  เราจะไม่อยู่ภายใต้อำนาจแห่งการตกลงต่ำเช่นนี้อีกต่อไป  ดังที่ได้อธิบายแล้วว่า  ไม่ควรมีผู้ใดฉวยประโยชน์จากโศลกนี้ไปกระทำสิ่งเหลวไหลและคิดว่าตนเองยังเป็นสาวกหากไม่พัฒนาบุคลิกของตนให้ดีขึ้นด้วยการอุทิศตนเสียสละรับใช้  พึงเข้าใจไว้ว่าเราไม่ใช่สาวกระดับสูง