ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ เก้า

ความรู้ที่ลับสุดยอด

โศลก 6

ยะทฺาคาชะ-สทิฺโท นิทยัม
วายุฮ สารวะทระ-โก มะฮานฺ

ทะทฺา สารวาณิ บูทานิ
มัท-สทฺานีทิ อุพะดฺาระยะฺ

ยะทฺาฺ  -  เหมือนกับ, อาคารชะ-สทิฺทะฮฺ  -  สถิตในท้องฟ้า, นิทยัมฺ  -  เสมอ, วายุฮ-ลม,สารวะทระ-กะฮ-พัดไปทุกแห่ง, มะฮานฺ  -  ยิ่งใหญ่, ทะทฺาฺ  -  ในทำนองเดียวกัน, สารวาณิ บํูทานิฺ  -  สิ่งมีชีวิตทั้งหลายที่ถูกสร้างขึ้นมา, มัท-สทฺานิฺ  -  สถิตในข้า, อิทิฺ  -  ดังนั้น, อุพะดฺาระยะฺ  -  พยายามเข้าใจ

คำแปลฺ

จงเข้าใจว่า  เสมือนดั่งพลังของลมที่พัดไปทุกหนทุกแห่ง  แต่ยังพักพิงอยู่ในท้องฟ้าเสมอ  มวลชีวิตที่ถูกสร้างขึ้นมาก็พักพิงอยูในข้า

คำอธิบายฺ

สำหรับคนธรรมดาทั่วไปเกือบมองไม่เห็นว่าการสร้างทางวัตถุอันมหึมานี้พักพิงอยู่ในองค์ภควานได้อย่างไร  แต่พระองค์ทรงให้ตัวอย่างซึ่งอาจช่วยให้พวกเราเข้าใจได้  ท้องฟ้าอาจเป็นปรากฏการณ์ใหญ่ที่สุดที่พวกเราสำเหนียกได้  และในท้องฟ้าลมหรืออากาศเป็นปรากฏการณ์ใหญ่ที่สุดในโลกจักรวาล  การเคลื่อนไหวของลมมีอิทธิพลต่อการเคลื่อนไหวของทุกสิ่งทุกอย่าง  ถึงแม้ว่าลมนั้นยิ่งใหญ่ก็ยังสถิตภายในท้องฟ้า  ลมมิได้อยู่นอกเหนือไปจากท้องฟ้า  ในทำนองเดียวกัน  ปรากฏการณ์อันน่าอัศจรรย์ในจักรวาลเกิดขึ้นได้ด้วยความปรารถนาสูงสุดขององค์ภควาน  และทั้งหมดอยู่ภายใต้การบังคับบัญชาแห่งความปรารถนาสูงสุดของพระองค์  ดังที่พวกเราทั่วไปจะกล่าวว่า  แม้แต่ใบหญ้าไม่อาจเคลื่อนไหวได้หากปราศจากซึ่งความปรารถนาขององค์ภควาน  ดังนั้น  จากความปรารถนาของพระองค์ทุกสิ่งทุกอย่างได้รับการดำรงรักษาไว้และทุกสิ่งทุกอย่างถูกทำลายลง  ถึงกระนั้น  พระองค์ยังทรงอยู่ห่างจากทุกสิ่งทุกอย่างดังเช่นท้องฟ้าอยู่ห่างจากกระแสของลมฉันใด

ได้กล่าวไว้ใน  อุพะนิชัดฺ  ว่า  ยัด-บีฺชา  วาทะฮ  พะวะเทฺ  “ลมที่พัดไปก็เนื่องมาจากความกลัวองค์ภควาน”  (ไทททิรียะ  อุพะนิชัด  2.8.1)ฺ  ใน  บริฮัด-อารัณยะคะ  อุพะ-  นิชัดฺ  (3.8.9)  กล่าวไว้ว่า  เอทัสยะ  วา  อัคชะรัสยะ  พระชาสะเน  การกิ  สูรยะ-ชันดระมะโส  วิดฮริโท  ทิชทฺะทะ  เอทัสยะ  วา  อัคชะรัสยะ  พระชาสะเน  การกิ  ดยาพ-อาพริทิพโย  วิด  ฮริโท  ทิชทฺะทะฮฺ  “โดยคำสั่งสูงสุด  ภายใต้การควบคุมขององค์ภควาน  ดวงจันทร์  ดวงอาทิตย์  และดาวเคราะห์ยิ่งใหญ่อื่น  ๆ  จึงเคลื่อนไหว”  ใน  บระฮมะ-สัมฮิทาฺ  (5.52)  กล่าวไว้เช่นกันว่า

ยัช-ชัคชุร เอชะ สะวิทา สะคะละ-กระฮาณามฺ
ราจา สะมัสทะ-สุระ-มูรทิร อเชชะ-เทจาฮฺ
ยัสยากยะยา บฺระมะทิ สัมบฺริทะ-คาละ-ชัคโรฺ
โกวินดัม อาดิ-พุรุชัม ทัม อฮัม บฺะจามิฺ

นี่คือคำอธิบายเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของดวงอาทิตย์  กล่าวไว้ว่า  ดวงอาทิตย์ถือว่าเป็นพระเนตรข้างหนึ่งขององค์ภควาน  และมีพลังอำนาจมหาศาลในการกระจายความร้อนและแสง  ถึงกระนั้น  ดวงอาทิตย์ก็โคจรไปตามหน้าที่ด้วยคำสั่งและความปรารถนาสูงสุดขององค์โกวินดะ  ฉะนั้น  จากวรรณกรรมพระเวทเราพบหลักฐานว่า  ปรากฏการณ์ทางวัตถุที่เราเห็นว่าเป็นสิ่งอัศจรรย์และยิ่งใหญ่มากนี้  อยู่ภายใต้การควบคุมอันสมบูรณ์ของบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า  จะอธิบายในโศลกต่อ  ๆ  ไปของบทนี้