ภควัต-คีตา ฉบับเดิม

บทที่ เก้า

ความรู้ที่ลับสุดยอด

โศลก 7

สารวะ-บํูทานิ คะอุนเทยะ
พระคริทิม ยานทิ มามิคามฺ

คัลพะ-คชะเย พุนัส ทานิ
คัลพาโด วิสริจามิ อฮัมฺ

สารวะ-บํูทานิฺ  -  สิ่งมีชีวิตทั้งหลายที่ถูกสร้างขึ้นมา, คะอุนเทยะฺ  -  โอ้ โอรสพระนางคุนที, พระคริทิมฺ  -  ธรรมชาติ, ยานทิฺ  -  เข้า, มามิคามฺ  -  ของข้า, คัลพะ-คชะเยฺ  -  ตอนสิ้นกัป, พุนะฮฺ  -  อีกครั้งหนึ่ง, ทานิฺ  -  พวกเขาทั้งหมด, คัลพะ-อาโดฺ  -  ในตอนต้นของกัป, วิสริจามิฺ  -  สร้าง, อฮัมฺ  -  ข้า

คำแปลฺ

โอ้  โอรสพระนางคุนที  ในตอนสิ้นกัปปรากฏการณ์ทางวัตถุทั้งหมดเข้าไปในธรรมชาติของข้า  และในตอนเริ่มต้นของอีกกัปหนึ่ง  ข้าสร้างทั้งหมดอีกครั้งด้วยพลังอำนาจของข้า

คำอธิบายฺ

การสร้าง  การบำรุงรักษา  และการทำลาย  ปรากฏการณ์ในจักรวาลวัตถุนี้ขึ้นอยู่กับความปรารถนาสูงสุดขององค์ภควานโดยสมบูรณ์  “ตอนสิ้นกัป”  หมายถึงตอนที่พระพรหมสิ้นชีวิต  พระพรหมมีชีวิตอยู่หนึ่งร้อยปี  หนึ่งวันของพระพรหมคำนวณได้4,300,000,000  ปีของโลกเรา  คืนหนึ่งของพรพรหมก็มีระยะเวลายาวเท่ากันนี้  เดือนหนึ่งของพระพรหมประกอบไปด้วยสามสิบวันและสามสิบคืนเช่นนี้  และปีหนึ่งของพระพรหมมีสิบสองเดือนเช่นนี้  หลังจากหนึ่งร้อยปี  เมื่อพระพรหมสวรรคตการทำลายล้างก็เกิดขึ้น  เช่นนี้หมายความว่าพลังงานที่ปรากฏขึ้นโดยองค์ภควานจะม้วนกลับเข้าไปในพระวรกายของพระองค์อีกครั้งหนึ่ง  จากนั้นเมื่อมีความจำเป็นที่จะให้โลกจักรวาลปรากฏออกมา  ความปรารถนาของพระองค์ทรงทำให้บังเกิดขึ้น  บะฮุ  สยามฺ  “ถึงแม้ข้าเป็นหนึ่ง  ข้าจะกลายมาเป็นหลากหลาย”  นี่คือคำพังเพยพระเวท  (ชฺานโดกยะ  อุพะนิชัดฺ  6.2.3)  พระองค์ทรงแบ่งแยกพระวรกายของพระองค์ไปในพลังงานวัตถุนี้และปรากฏการณ์ในจักรวาลทั้งหมดจะปรากฏขึ้นอีกครั้งหนึ่ง